Ola a todos e todas!

Benvidos/as a un novo curso na biblioteca escolar!
Cal é o obxectivo deste ano?

LER!!..... e gozar lendo!!

Hoxe quero presentarche o segredo para espertar o amor pola lectura. E para iso deixo o decálogo de "Os Dereitos do Lector" creado polo francés Daniel Pennac e ilustrado por Quentin Blake, que se utilizou para unha campaña de animación á lectura que se fixo en Francia en 2009.

Os dereitos do lector foron escritos por Daniel Pennac, quen -no seu libro Como unha novela- recriminou aos adultos que buscan iniciar aos mozos na lectura negándolles os dereitos que precisamente lles farían amar a literatura.

"É máis importante entusiasmar ao alumno para que comece a ler por puro pracer, que pasarse todo un curso machucándoo con lecturas obrigatorias ou tachándolles de bo ou mal estudante"

Os dereitos imprescindibles do lector son:

1.- O dereito a non ler

O dereito a non ler permítenos períodos de dieta, durante os cales non temos ningún libro nas nosas mans, xa sexa porque existen outras obrigacións, outros entretementos ou outros intereses que ocupan o noso tempo, sen deixar por iso de seguir sendo lectores.

2.- O dereito para saltarse páxinas

O dereito para saltarse páxinas bríndanos a liberdade de ler, cunha certa rapidez, textos extensos cuxo contido non é do noso interese na súa totalidade e, aínda que se tratase dunha novela, permítenos seguir o fío da acción e obviar longas descricións ou disquisiciones do autor, que irrompen, inoportunamente, no medio da trama.

3.-O dereito a non terminar un libro.

O dereito a non terminar un libro constitúese nun alivio cando -lectores compulsivos- resúltanos difícil aceptar que ese libro non nos atrapa o suficiente como para terminalo, e ata sentimos algo de "culpa" por non chegar ao final. Segundo Pennac, existiría unha especie de química que non funciona entre a obra e nós lectores; nalgúns casos, volvemos a ela despois de transcorrido un tempo ou, talvez, quede para sempre no esquecemento nun estante da nosa biblioteca.

4.- O dereito para reler.

O dereito para reler desenvolve un bo hábito -especialmente se llo exercita desde a escola- xa que non sempre podemos comprender un escrito a partir dunha primeira lectura. Con respecto ás obras literarias, máis dunha vez descubrimos novas mensaxes despois da relectura dunha novela ou dun conto, feito que se acentúa coa poesía, cuxa relectura non só permítenos descifrar un significado senón que, moitas veces, deléitanos ao volver percorrer os seus versos coa vista.

5.- O dereito para ler calquera cousa.

O dereito para ler calquera cousa fai que, máis dunha vez, empecemos pola lectura de "malas novelas" -especialmente durante a adolescencia- para acceder despois, ás "boas lecturas". Ao dicir de Pennac, "unha das grandes alegrías do pedagogo é -cando está autorizada calquera lectura- ver a un alumno pechar só a porta da fábrica best-seller para subir a respirar onde o amigo Balzac."

6.- O dereito para ler o que me gusta.

O dereito ao bovarismo non é máis que ese primeiro contacto coa obra literaria; a emoción, o sentimento, a confusión da imaxinación coa realidade, a penetración nun mundo diferente do real. As nosas primeiras emocións como lectores, os nosos recordos de lecturas adolescentes e esa sempre válida postura de lector inxenuo, farannos gozar sempre da lectura.

7.- O dereito para ler en calquera parte

O dereito para ler en calquera parte é aprobado e compartido tanto por ávidos lectores como por quen se achega moi de cando en vez á lectura. Non importa onde, o importante é "ler", ata tal punto que, máis dunha vez, a concentración e abstracción do mundo real ao que nos leva a lectura, fai que esquezamos baixar dun colectivo ou de cumprir coa hora dalgunha actividade planeada previamente.

8.- O dereito a "picotear"

O dereito a picotear está estreitamente relacionado coa falta de tempo para ler en forma completa un libro, pero permítenos abrilo en calquera páxina e descubrir alí o comezo dunha posterior lectura ou simplemente a posibilidade de trasladarnos por uns minutos, a outro mundo ou lugar. Moitas veces volvemos a unha lectura xa feita en busca dun dato determinado ou dunha frase lembrada a medias.

9.- O dereito para ler en voz alta

O dereito para ler en voz alta -un exercicio que se perdeu ultimamente nas escolas, pero que os alumnos de calquera idade aprecian e solicitan a miúdo- permite dar vida ao texto e compartilo co grupo. Pennac sostén con certeza que "quen le de viva voz... se le de verdade... se a súa lectura é un acto de simpatía co auditorio tanto como co texto e o seu autor, se logra que se oia a necesidade de escribir e esperta nosa máis escura necesidade de comprender, entón os libros ábrense de pao a pao, e o xentío daqueles que se crían excluídos da lectura precipítanse nela tras el."

10.- O dereito para gardar silencio

Finalmente, no dereito para calarnos, aparece unha vez máis, o acto de ler como un momento de intimidade do que ninguén debe dar explicacións a ninguén... "as nosas razóns para ler son tan estrañas como as nosas razóns para vivir. E a ninguén se lle outorgou poder para reclamarnos contas sobre esta intimidade."

Estes 10 dereitos resúmense nun só deber : non burlarse xamais daqueles que non len se queres que eles un día lean.