Homenaxeando a Neira Vilas

Na biblioteca podedes atopar estas obras de Neira Vilas. A mellor homenaxe é lelo!!

O libro conta as desventuras dun neno da Galicia interior nos anos 40.
Non é unha obra autobiografica, con todo parte dunha época e un escenario concretos e é un retrato realista dos sentimentos e situacións nas que se atopaba un neno naqueles anos. Mostra a pobreza e a división en estamentos da sociedade que se intensificaba en paisaxes rurais. É unha das obras fundamentais da literatura galega.

Lelo vén sendo aquel amigo de Balbino (o das Memorias dun neno labrego), o que con el xuntaba herbas para o fumazo da noite de San Xoán, o que o salvou de morrer afogado no río, o que soñaba con ser músico, ou mariñeiro ou aviador.

Ruliño é un neno pobre de aldea. No seu proceso de coñecemento do mundo, asistimos con el á súa primeira romaxe, ao descubrimento dun niño de rula, á maxia de verse retratado nun papel brillante ou á fascinación do mundo exótico do circo. Todo son camiños novos por descubrir e neles inexorablemente vai crecendo, porque lle naceu un irmán pequeno que ten que coidar aínda que lle limita as posibilidades de xogo. Ademais, asiste por primeira vez ao universo ata entón alleo da escola.

Sara, unha mestra rural, recorda a Tomás, o seu amor de adolescencia, que marchou para o Brasil con dezanove anos e nunca máis soubo del. Nos días de agosto, sen a compaña dos nenos da escola, dóese da súa soidade e evoca o tempo ido. Son os anos da guerrilla antifranquista, do contrabando do wólfram.

Naqueles anos do Moncho, Moncho enfróntase a unha vida difícil cando estala a Guerra Civil. A súa inocente mirada ve como algúns dos seus veciños se esconden ou desaparecen, e como veñen despois militares preguntando por eles, por "os vermellos". A Guerra cambiará a Moncho ata o punto de facelo madurar moi rápido... e empezará a entender moitas das cousas que están a pasar ao seu arredor.

Relatos breves escritos coa plasticidade e o lirismo maxistral que sempre ofrece Neira Vilas. Vinte contos que amosan unha mestura de desengano, humor e piedade, escritos nun galego rico e expresivo, plástico e rítmico, dunha grande enxebreza sintáctica. No fondo, vinte poemas en prosa debidos á pluma dunha das figuras máis destacadas da narrativa galega.