Unha das recentes adquisicións da Biblioteca e o libro
O señor Ibrahim e as flores do Corán de Eric-Emmanuel Schmitt, unha lectura que traballaremos na materia de Educación para a Cidadanía cos mozos e mozas de 2º de ESO.
A lectura de esta entretida novela vainos permitir reflexionar sobre problemas que atañen aos Dereitos Humanos mais tratandóos dunha maneira cercana, a partir de circustancias concretas e de fondo calado existencial. Ademaís a lectura da novela vai ir acompañada da proxección de certos frageméntos cinematográficos do filme que leva o mesmo título.
Na clase de hoxe estivemos vendo como hai unha contraposicón entre dous escenarios e dúas lóxicas que están presentes dende o incio da novela: a lóxica do pai, rexida polos valores grises do traballo, o aforro, a desconfianza e o deber; e a lóxica da Rúa Azul, onde está o señor Ibrahím, que está orientada cara o prohibido, os praceres e a diversión.
A novela empeza cunha trasgresión, romper o peto que de neno lle regalou seu pai, para ir de putas e ingresar, dise xeito na idade adulta. Este feito nos axudou a estudar imagoloxía da novela e narnos conta de que a imaxe que nos presenta a novela da prostitución e un tanto naif e non coincide co situación de explotación as que están sometidas moitas traballor@s do sexo. Pero para Momo, na novela, a prostitución e un mundo de afecto e cordialidade, tanto é así que lle regala un osiño de peluche, que representa a súa vida infantil, a señorita co cal perde a virxinidade.
Tamén tivemos ocasión de reflexionar sobre os tópicos, é dicir, sobre os estereotipos sociais que nos dan unha imaxe simplista e minusvalorizante dunha certa colectividade (arabes, negros, putas, etc....). Vemos como o señor Ibrahim, dende o agarimo e a cordialidade, se dedica a desmontar todos ises tópicos e vai abrindo a mente á vez que o corazón de Momó.